Ultimate freedom!

Hoi allemaal,

Deze keer voor mij doen redelijk snel weer een verhaaltje maar we hebben dan ook weer veel meegemaakt! (Dit was toen ik eraan begon, weer gefaald..)

De week was aangebroken, met wat gezonde zenuwen en hoop energie ging ik lopend richting de Pacific Hills Christian School (30minuutjes). Zodat Chuck gewoon met de auto naar het werk kon. Eenmaal aangekomen op de school wisten ze meteen wie ik was en wat ik kwam doen. Zo werd me een rondleiding gegeven en kwam ik de directeur nog tegen, die me een hand en een 'box' gaf en hij wenste me veel plezier toe.
De eerste dag mocht ik al meteen gedeeltes van de les verzorgen. Ik voelde me op dit moment ook echt weer stralen (gelukkig het goede vak gekozen), het was namelijk heerlijk om weer onder de kinderen te zijn en wat geven ze je toch een hoop energie!
De lessen hier in Australië zijn toch wel iets of wat anders. Het is niet alleen praktijk maar ook een gedeelte theorie die de leerlingen krijgen (van seksuele voorlichting tot relaties tussen mensen), super interessant en leerzaam voor de leerlingen. Plus sport is hier zoveel belangrijker dan in Nederland, bijna elk kind zit naast hun eigen sport (waar ze competities in hebben) ook nog in een schoolcompetitie in de sport die ze doen.
Het was een christelijke school, wat betekende dat elke leraar die daar les gaf ook christelijk moest zijn, leerlingen hoefde dit niet. De leraren hadden dan elke ochtend om 8.00 een devotion van een half uur (een soort van mis). Deze heb ik zelf ook vier ochtenden bijgewoond, in het begin heel apart want je gaat ook vooral elkaar bidden maar het was ook wel interessant. Leraren krijgen zo namelijk wel een band met elkaar, dus ik zag het als een soort teambuilding.
Uiteindelijk heb ik dankzij het veel mogen lesgeven en observeren echt een super ervaring op gedaan, plus ik ben beloond een mooie referentie (redelijk trots hihi)

Verder had deze week knor wel weer even besloten om een reisje te in z'n uppie te gaan maken. Tussen de lakens en de handdoeken (was Fraser Island toch een betere spot!). Ze hadden die ochtend namelijk schoongemaakt in onze stacaravan. Ik naar de receptie, nouuuu... Did you found a stuffed animal? What kind off? A piglet, the one from winny the pooh (zelf al weer lachen omdat het zo dom klinkt). Maar ik was net op tijd want morgen waren ze naar het schoonmaak bedrijf gegaan. Ze had nu geen tijd maar morgenochtend zou ze wel tussen de tassen kijken... Volgens mij zag ze aan mijn gezicht dat ik nu dan zelf wel liever even keek. Zo gezegd zo gedaan en naar drie vieze tassen met lakens en handdoeken kwam ik gelukkig knor tegen, gelukkig!!

Daarnaast hadden we die donderdag ook ons afscheidsfeest bij ons werk want het was Chuck zijn laatste dag werken, woehoeee!! Gezellig met z'n alle een drankje gedronken en een leuke kaart gekregen als herinnering!

Nadat ik die vrijdag mijn laatste dagje had op Pacific Hills gingen we dan weer een stukje rijden..... Op naar Cairns (32 uur en 2500km) na vier daagjes rustig aan rijden en wat andere dorpjes bezoeken kwamen we aan. Meteen een goed gevoel over de stad en dit gevoel bleek dan ook te kloppen. 1 van de leukste stadjes waar we zijn geweest. We zaten in een leuk hostel en konden dankzij korting voor $6,50p.p. uiteten met drankje erbij. Hier hebben we dan ook een aantal keer lekker gebruik van gemaakt! De stad zelf is een stuk kleiner als je het vergelijkt met Sydney, Brisbane en Melbourne, geen hoge gebouwen en het geeft een dorpachtig gevoel. Midden in de stad zitten bizar maar dan ook echt bizar veel vleermuizen, Chuck en ik wisten dit niet van te voren en stonden dan ook echt met open monden te kijken. Er zitten er letterlijk duizenden in de bomen, hier zitten ze de hele dag en rond een uurtje of 6 gaan rondvliegen. Als je er voorbij loopt ruik je ook echt een hele muffe geur, wel is het super om is te zien!
Wel was het even wennen aan het weer hier, het werd zelfs in de avond niet kouder dan 25 graden. We hadden niet veel zon in de tijd dat we hier waren en daar waren we blij mee ook, we waren nu bij elke beweging namelijk al aan het zweten!

Op donderdag was het dan zo ver, hetgeen waarvoor we hier waren gekomen.... Duiken!! Wat zagen we hier naar uit zeg, alle spullen stonden de avond van te voren al bij me klaar zodat ik alleen nog maar hoefde te douche en eten. We gingen op tijd weg en kwamen naar een kwartiertje lopen bij onze boot aan. Papiertjes invullen en klaar om te gaan. Voor dat we vertrokken nog een informatiebijeenkomstje. Zo werd er ook gevraagd wie er snel zeeziek werd etc. Dus ik stak netjes m'n hand op en zag Chuck al vreemd kijken.. Huh jij? Maar wie m'n moeder goed kent weet dat je haar niet vrolijk maakt met een boottocht, met het idee dat dat dan toch misschien in de genen kan zitten nam ik voor de zekerheid toch maar een zeeziekpilletje voor een dollar. Nou dat was de meest nutteloze dollar die ik hier besteed heb want binnen een half uurtje waren ze er weer uit. (Gelukkig was dit bij de helft vd mensen die op de boot zaten) Zaten we met zo'n dertien man op een rijtje, zakje naar zakje, tissues, water en de crew maar netjes helpen! Ik ben nog nooit ergens zo bizar ziek van geweest na de twee uur durende helse reis en letterlijk mijn tiende zakje vol te hebben kwamen we eindelijk op de plek aan waar we gingen duiken. Met tranen in m'n ogen van het overgeven en een lekkere zure bek vertelde ik Chuck dat ik nu toch wel heel erg graag thuis wilde zijn dan had mijn lieve moeder namelijk voor me gezorgd. Chuck zei ga eerst meer even zwemmen misschien trekt het wel weg en dat was gelukkig ook zo. Na een half uur snorkelen in de reef was het dan zo ver, we gingen duiken. Mooie vissen, helder water, de reef zelf.. Het is niet te beschrijven wat voor gevoel je ervan krijgt. Maar zeker een aanrader, het is je geld meer dan waard en niemand neemt het ooit nog van je af!!

Na dít onvergetelijke avontuur hadden we nog een paar dagen in Cairns en daarna gingen we weer snel terug naar Sydney om de auto nog te verkopen voor we naar Nieuw Zeeland zouden gaan. De terug reis hebben we er ongeveer 48 uur over de 2500 km gedaan en twee nachten in de auto geslapen. Ja echt in onze Lancer hebben we twee nachten geslapen... Dit is dan weer niet aan te raden. Maar weer een ervaring rijker en het was te doen! Plus we hebben in de drie dagen tijd die we nog in Sydney hadden onze auto verkocht, fijnnn. Met een verlies van 500 dollar hebben we dat best wel goed gedaan voor de korte tijd die we hadden om de auto te verkopen! We hebben namelijk hierdoor kunnen werken en er toch dik 20.000 km mee kunnen maken om alles te kunnen zien wat we wilde in de tijd in Australië!

Op naar het volgende avontuur..... Nieuw Zeeland
Daarover vertel in mijn volgende verhaal meer anders wordt het weer erg lang. Klein voorproefje: campervan (lees: slaap/kookplek), regen, zon, warm, koud, geen douche, koude douche, spa en sauna, natuur, wauww!!